Glas Juga 
Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici danas proslavljaju Svetog cara Konstantina i caricu Jelenu – praznik koji nosi duboko versko, istorijsko i simboličko značenje, naročito za grad Niš, rodno mesto cara Konstantina.
Ovaj praznik u crkvenom kalendaru obeležen je crvenim slovom, što znači da je za vernike obavezno da prisustvuju liturgiji, zapale sveću i pomole se Bogu. Veruje se da ovaj dan donosi blagoslov, duhovnu snagu i zaštitu, pa mnogi koriste priliku da se tri puta umiju osveštanom vodom, kako bi se, prema narodnom verovanju, očistili od greha i bolesti.
U narodu postoji običaj da se danas zapali sveća za sve hrišćanske mučenike, ali i za sopstveno zdravlje i napredak. Takođe, veruje se da se uz molitvu na današnji dan može dobiti pomoć i isceljenje, posebno ukoliko se čovek pokaje i očisti srce od loših misli.
Ko su bili car Konstantin i carica Jelena?
Car Konstantin Prvi, poznat i kao Konstantin Veliki, rođen je 274. godine u Naisusu – današnjem Nišu. Nakon smrti oca 306. godine, vojska ga je proglasila carem. Odmah po dolasku na presto suočio se sa brojnim neprijateljima, među kojima je bio i tiranin Maksencije.
Prema predanju, uoči odlučujuće bitke protiv Maksencija, Konstantin je na nebu video sjajan krst i čuo reči: „Ovim pobeđuj.“ Na njegovu naredbu, vojska je iznela krst ispred sebe, a car je izvojevao odlučujuću pobedu. U znak zahvalnosti, 313. godine izdao je Milanski edikt kojim je hrišćanstvo postalo dozvoljena vera u Rimskom carstvu.
Konstantin je bio prvi rimski car koji je primio hrišćanstvo i doprineo njegovom širenju. On je sazvao i Prvi vaseljenski sabor u Nikeji 325. godine, na kome je osuđena arijanska jeres i definisane osnove pravoslavne vere.
Carica Jelena, Konstantinova majka, upamćena je kao duboko pobožna žena. Prema predanju, ona je pronašla Časni Krst na kome je bio raspet Isus Hristos, i zaslužna je za izgradnju Crkve Vaskrsenja Hristovog u Jerusalimu, kao i mnogih drugih svetinja.
Carica Jelena upokojila se 327. godine, a njen sin deset godina kasnije – 337. u Nikomidiji. Oboma je Crkva dodelila oreol svetosti zbog njihovih dela i doprinosa hrišćanstvu.
Danas, njihovu slavu posebno obeležava Niš, grad koji sa ponosom nosi tragove carevog porekla i značajnog mesta u istoriji hrišćanstva.
1 komentar
Konstantin nije bio, niti je zapamćen kao neki svetac i vernik. Celog života bio je idolopoklonik i obožavao egipatsko božanstvo sunca Ra. Uprkos lukavim političkim nastojanjima da pridobije za svoje planove zavađene otpadničke biskupe istočne i zapadne crkve, ostao je paganac do zadnjih dana kada se na samrtnoj postelji prebacio na nominalno hrišćanstvo, koje je uveliko bilo uprljano lažnim učenjima i dogmama o trojstvu, Mariji kao bezgrešnoj devici iako je normalnim putem rodila Isusa i njegovu braću i sestre koje je kasnije dobila sa Josifom u braku itd. Zato je iz straha od pobuna, ljuljanja carstva i svoje političke moći arogantnog i opasnog monarha, naterao biskupe na tzv. saboru u Nikeji da priznaju neke nehrišćanske dogme kao što je trojstvo.
Bio je sposoban i opasan političar koji je pobio bližu i dalju rodbinu i političke protivnike, daleko od Hristovih učenja, ali crkvama je važnija slava od ljudi nego istina od Boga (2. Timoteju 3:5).